Siti Nur Artieqah Binti Azhar

SITI NUR ARTIEQAH BINTI AZHAR (AIA160053)

 

Bismillah. Assalamualaikum dan salam sejahtera. Dalam refleksi kendiri ini, saya ingin menyatakan apa yang telah saya perolehi sepanjang menjalankan projek untuk Jalinan Masyarakat. Seperti semua sedia maklum bahawa kami sekelas telah bersetuju untuk menjalankan projek ke kampung orang asli dimana ianya sebuah kolaborasi antara sebuah projek daripada Kolej Kediaman Tuanku Kurshiah iaitu Regain Experience Asli Life(REAL) dengan kami semua iaitu para pelajar jurusan antropologi dan sosiologi.

Sepanjang tempoh projek ini dijalankan iaitu dari awal mulanya persediaan sehinggalah ke hari terakhir projek ini berlangsung, banyak yang saya perolehi. Bagi saya, kursus jalinan masyarakat ini telah membuka peluang untuk saya lebih rapat dengan kelompok masyarakat. Ini kerana kami telah berjaya membantu masyarakat orang asli di kampung yang kami pergi dan ianya merupakan sesuatu yang jarang untuk kami semua lakukan. Walaupun dalam sepanjang proses persediaan saya pada mulanya kurang senang kerana saya telah diberikan jawatan sebagai ketua biro aktiviti dan biro saya perlu menguruskan segala perkara untuk aktiviti slot ‘My Dream’. Sedangkan saya tidak pernah mempunyai pengalaman menguruskan biro aktiviti. Jadi saya menganggap ini merupakan cabaran untuk saya dan saya telah menjayakan tugas saya dengan sehabis baik. Namun begitu, segala kurang senang yang saya lalui hilang apabila saya sampai ke kampung orang asli tersebut. Sambutan dari orang kampung yang meriah dan segala bantuan yang diberi menyebabkan saya rasa bahawa tiada apa yang perlu saya khuatiri. Semuanya akan berjalan dengan lancar.

Selain itu,saya merasakan dari projek yang telah dijalankan ini saya sentiasa berasa bersyukur dengan apa yang saya miliki. Melihat kepada kekurangan yang ada pada masyarakat orang asli yang menetap di kampung tersebut, saya merasa bahawa mereka tidaklah begitu senang. Namun masyarakat di kampung ini hidup bahagia dengan apa yang mereka miliki disamping orang yang mereka sayangi. Pada ketika itu, sifat sentiasa bersyukur hadir dalam diri saya kerana apa yang saya dapat daripada masyarakat di kampung tersebut ialah kebahagiaan bukanlah kerana kebendaan semata-mata. Alhamdulillah saya bersyukur dengan apa yang saya miliki.

Saya juga memperoleh sesuatu yang bernilai sepanjang projek ini dilaksanakan. Ianya adalah sebuah hubungan persahabatan yang tiada nilai. Sejujurnya saya akui bahawa sebelum ini saya dan kawan sekelas yang lain tidaklah serapat mana. Namun persahabatan antara kami semua mula menjadi semakin rapat apabila semua orang datang untuk membantu pada ketika biro saya mempunyai masalah. Pada ketika itu, saya sudah mula rasa ingin berputus asa namun apabila saya perlukan bantuan ramai orang pada saat itu untuk selesaikan kerja-kerja biro aktiviti, mereka semua hadir dan memberi bantuan serta sokongan kepada saya untuk todak berputus asa dan mereka telah menyakinkan saya bahawa saya mampu melakukannya. Persahabatan telah tercipta dan ianya tidak ternilai. Terima kasih kepada kawan – kawan sekelas saya yang banyak membantu. Sangat saya hargai dan semoga persahabatan kita akan terus kekal hingga selamanya.

Sekian ini sahaja refleksi kendiri yang saya ingin catatkan. Terima kasih kepada Dr. Rosila yang bertugas sebagai penyelia projek kerana telah memberi peluang kepada kami semua untuk menjalankan projek ini. Kepada pengarah Rashidah terima kasih kerana telah banyak berusaha untuk menjayakan projek ini. Kudos. Kepada rakan – rakan sekelas yang lain, tahniah kerana telah berjaya menjalankan projek untuk kursus jalinan masyarakat ini dan terima kasih atas segala bantuan yang telah diberikan dan jasa semua amatlah saya hargai. Terima kasih.